zondag 2 september 2012

Frankrijk

Dit jaar was onze zomervakantie bestemming Frankrijk, nogal onverwachts want we zouden eigenlijk naar Duitsland gaan. Geen groot probleem op zich, want we hebben een eigen caravan en de besproken vakantie kon kostenloos geannuleerd worden. Maar op het gebied van glutenvrij eten, was het nogal een omschakeling, Duitsland is namelijk mijn favoriete boodschappenland, als ik bij mijn ouders ben, ga ik altijd even snel de grens over om te shoppen en ik vind er altijd en overal heel veel glutenvrije producten, maar Frankrijk...met name de verhalen op het coeliakieforum waren niet echt hoopgevend. Dus besloten we om voor een kleine 3 weken de caravan vol te stoppen met gv eten voor 2 kinderen, dat betekende dus sowieso 3 pakken Fette Crocanti van Schar voor Rosanna en een diepvriesvakje vol met zelfgebakken glutenvrij brood voor Daniël. Verder hadden we pasta, pizzabodems, stokbroodjes en koekjes bij ons. Gelukkig was onze voorraad toereikend en kwamen we er ook nog eens achter dat met name in de Leclerc XL er heel veel gv werd verkocht, zowel Gerblé als Schar. Ook las ik dat er een natuurwinkel in de buurt zou zijn, La Vie Claire, deze bleek onvindbaar, maar na lang zoeken zagen we 'm verstopt achter de (alom aanwezige) Lidl liggen. Uiteraard even gaan kijken, maar niks gekocht...
Helaas zijn de Fransen niet zo bekend met het fenomeen glutenvrij, bij de McDonalds keken ze ons aan alsof we van Mars kwamen en ze waren dan ook niet bereid om een cheeseburger zonder broodje aan te bieden, ook niet toen de bedrijfsleider erbij werd geroepen. Jammer hoor.
Maar we laten uiteraard de vakantie niet helemaal in het teken van eten staan en hebben dus een superleuke en nogal warme vakantie gehad!

1 opmerking:

  1. Ik woon in Frankrijk, en hoewel glutenvrij eten buiten de deur altijd vrij lastig blijft, vind ik het niet erg veel moeilijker dan in Nederland. Zoals je zelf ook al opmerkte zijn er bij de grotere supermarkten best vaak glutenvrije producten te vinden, wat ik eerlijk gezegd ook niet had verwacht. Het enige wat ik altijd lastig blijf vinden is dat Fransen erg vastgeroest zijn in bepaalde tradities, en in een restaurant bijvoorbeeld goed rekening houden met je allergie, maar vervolgens uit pure gewoonte wel een mandje brood op tafel zetten. Hetzelfde geval wanneer je iemand verteld dat je geen varkensvlees eet, en ze je bijna geshockeerd vragen of je dan wel ham eet (want iedereen eet toch ham?). De welwillendheid om mee te werken is er vaak wel, maar het wil nog niet altijd helemaal lukken.

    BeantwoordenVerwijderen