2010

2010 was voor ons een redelijk vervelend jaar...medisch gezien. Op 8 januari begon ons coeliakie avontuur met de 1ste afspraak voor Rosanna bij de kinderarts, wisten wij veel...we hadden totaal geen idee wat er voor ons lag. Nu beide kinderen de diagnose coeliakie hebben, zijn ze dit jaar meerdere malen bij de kinderarts geweest. Met name Rosanna, zij had de meeste klachten en een duidelijk symptoom, groeiachterstand. Dus dit moest wel gecontroleerd worden. Daniel is natuurlijk een ander verhaal..."per ongeluk" ontdekt door het familie-screeningsonderzoek. De antistoffen in zijn bloed logen er echter niet om, deze waren 200> (dit moet 8 of minder zijn). Gisteren was onze laatste afspraak in het ziekenhuis van 2010, we kregen gelukkig heel goed nieuws, de waarde van Daniël's antistoffen is gedaald naar 1, dus dat is een superresultaat. Hij was ook weer prachtig volgens de curve gegroeid, dus wij blij, dokter blij, iedereen blij!

Om dat resultaat te vieren (en natuurlijk ook omdat het nog steeds kerstvakantie is) gingen we gezellig bowlen  en daarna bij McDonalds eten (kids eten standaard en happymeal, cheeseburger zonder broodje, frietjes met fritessaus, knijpfruit of danoontje en omdat het gisteren natuurlijk feest was, deze keer ook nog cola voor allebei!).

Op naar een volledig glutenvrij 2011!!!!

2e Kerstdag - Praq

Over 2e kerstdag kan ik helaas alleen maar heel kort zijn, ik was nl zelf ziek en heb de hele dag om en rond bed en de bank doorgebracht. Bob is wel met de kinderen naar zijn familie vertrokken, we hadden nl een lunch-diner reservering in restaurant Praq . Alleen al het idee dat ik moest eten, zorgde ervoor dat ik me weer omdraaide in bed. Maar goed, er was vantevoren veelvuldig heen en weer gemaild met het restaurant over onze glutenvrije kinderen, dus ik kon ze met een gerust gevoel laten gaan.
Het was uiteindelijk ook erg goed geregeld en volgens de kinderen ook erg lekker, hun eten verschilde nauwelijks van dat van de andere kinderen en dat is met name in de ogen van Rosanna altijd erg belangrijk!
Kortom een geslaagd glutenvrij restaurant!

Kerstavond en 1ste Kerstdag

Binnenkort is het precies een jaar geleden dat we met Rosanna naar de kinderarts zijn geweest, dat betekent dat het eerste jaar glutenvrij in zicht is. De meeste gehoorde opmerking die ik hoorde van glutenvrije mensen/ouders was: geef jezelf een jaar de tijd, daarna gaat alles vanzelf. Pff dat heb ik geweten...en het klopt inderdaad ook nog. Want we hebben nu wel zowat elk feest en gebeurtenis achter de rug, verjaardagen, kinderfeestjes, vakanties, Sinterklaas, kerstdiner op school 
en dus nu Kerst! We hadden een heel druk programma, op 24 december stapten we om 1 uur 's middags in Noord-Holland in de auto om 5,5 uur later in Zuid-Limburg bij mijn ouders aan te komen. Wij zaten wel lekker warm, de kids hebben we niet gehoord, met dvd-speler, mp3-speler, de nieuwste Tina en een DS mét oplader. Maar alle opa's en oma's zaten er iets minder relaxt bij, ze waren behoorlijk in de stress over ons sneeuw-avontuur. Eenmaal aangekomen in Limburg, bleek dat er niks overdreven was, wat een berg sneeuw!!

Kerstavond kwam iedereen naar opa en oma, heerlijk hapjes gegeten, goed opletten welke hapjes de kinderen wel mochten en welke niet. Dat was niet erg moeilijk, want volgens mij is er niemand meer in mijn familie die niet alle etiketten leest!
Op eerste kerstdag ontbeten we gezellig, wij met gewone ovenbroodjes, de kinderen met een broodje uit de oven, Rosanna's favoriet: snij een ciabatta van schär open, leg er kaas tussen en doe deze 10 minuten in de oven. Héérlijk die gesmolten kaas!
's Middags gingen we naar Mercedita, koffie met gebak eten, ik had zelf een tulband en kerstkransjes gebakken, glutenvrij uiteraard.
's Middags hebben we cadeaus uitgepakt en daarna zijn de kinderen buiten gaan sleeën!
Het kerstdiner was overheerlijk, Rosanna hielp heel graag mee, het voorgerecht was haar favoriet, heerlijk toch zo'n bord waar je alles van mag eten:

's Avonds moesten we helaas weer terug, deze keer was het een omgekeerde wereld, tot aan Eindhoven was er niks aan de hand. Na Eindhoven begon het helaas te sneeuwen, maar goed 3 uur is nog altijd korter rijden dan 5,5 uur...

Rosanna 9 jaar

Afgelopen maandag werd Rosanna 9 jaar! Haar eerste verjaardag glutenvrij! Ik had me al een tijdje ingelezen zodat ik allerlei recepten kon uitproberen. Ik was in ieder geval vastbesloten om al het gebak glutenvrij te maken. Dit is gelukt! Allereerst heb ik een pletskeskoek gemaakt, favoriet bij mijn hele familie, een traditionele limburgse koekjeskoek, hierop had ik ouwel met haar foto van cakeprint geplakt. Verder had ik een slagroomtaart gemaakt, dit had ik geleerd tijdens m'n eerste bakles. Verder had ik een hele simpele chocoladecake gebakken, van Ruf, . Deze smaakte superlekker, maar ik heb de siliconenvorm van Action na het bakken snel weggegooid, de cake was helemaal uitgelopen! Volgende keer maar weer een gewone cakevorm gebruiken.
Daarnaast had ik ook nog een uit de vriezer een hazelnoottaartje bij de Aldi gekocht, deze is nl ook glutenvrij.

De tafel stond behoorlijk vol en Rosanna was helemaal blij!

Als traktatie in de klas, had ik cakejes gebakken en feestelijk versierd! Binnenkort ga ik (hopelijk) leren hoe ik het nog kunstiger kan versieren, maar ach voor een amateur was ik niet ontevreden!

Bakken

Ik heb al eerder geschreven over de patientenvereniging voor coeliakie. Ze organiseren niet alleen Sinterklaasfeesten, maar ook baklessen. Ik heb er al 2 bijgewoond en ik vind het fantastisch. Ik ben zelf niet zo'n bakster, maar met 2 glutenvrije kinderen moet je op een bepaald moment wel iets proberen. Dus heb ik me er vol overgave ingestort! Tijdens de 1ste bakles heb ik oa geleerd om een slagroomtaart te maken, Rosanna heeft er een week van gesmuld! Helaas heb ik daar niet meer het lef gehad om 'm thuis te proberen, maar wie weet, volgende week, voor haar 9e verjaardag.
De laatste bakles hebben we een tulband, loempia's en pepernoten gebakken. In een keuken van een middelbare school in Volendam. Je leert niet alleen gv recepten maken, maar je leert er ook mensen kennen die in hetzelfde schuitje zitten als jij en dat is soms wel heel erg fijn! Met 12 dames bijelkaar, kletsen we 4 uur makkelijk vol, terwijl de mixers alle kanten opdraaien. Na deze groepsbakles volgde zelfs nog een privé-broodbakles van de bakinstructrice bij haar thuis. Ik keek met open mond hoe zij een prachtig witbrood en 6 witte Italiaanse bollen bakte. Het duurde even voordat ik alle spullen bij elkaar had verzameld (tjee wat is verse gist lastig te krijgen) om haar recept exact te kopiëren, maar het resultaat was een perfect gelukt, zacht witbrood. Ik was het hele weekend blij! En de kinderen...die smulden ervan!

Sinterklaas

Het zal niemand ontgaan zijn...Sinterklaas is weer in het land! De kinderen zijn er maar weer druk mee, Rosanna gelooft nog steeds heilig en dat laten we maar even zo. Het zal het laatste jaar zijn, dus nu mag ze nog even genieten ervan! Overigens maakte ze zich wel druk om de intocht dit jaar, immers de pepernoten die de pieten strooien, die mag zij niet! Pijnlijk moment vond ik dat...Overigens konden we niet eens naar de intocht doordat zij ziek was, dus dat probleem "lostte" zich vanzelf op.
Op school hebben we nu een reserveblikje in de klas neergezet met glutenvrije pepernoten zodat ze allebei mee kunnen eten als er onverwachts pepernoten uitgedeeld worden. De overblijfcoördinator vertelde mij dat zij dit jaar voor chocola hebben gekozen, dus dat was nog makkelijker. Ook bij de naschoolse opvang zijn ze helemaal voorbereid en hebben bij de gezondheidswinkel gv pepernoten gekocht (jee, wat is dat duur zeg, jullie zullen wel veel geld kwijt aan eten voor die 2, ja euh dat klopt...). Woensdag had Daniël Sinterklaasfeest bij de voetbalvereniging, na uitgebreid overleg met 1 van de organisatoren, kwamen we er vrij snel uit. Bob heeft zich aangemeld als begeleider en had natuurlijk zijn zakken gevuld met gv pepernoten. Ja creatief word je wel van die gluten! Maar het kan ook een stuk makkelijker, afgelopen zondag zijn we naar het Sinterklaasfeest van de patiëntenvereniging geweest. Deze keer had ik niks bij me in m'n tas en dat was ook niet nodig, want alles wat er te krijgen was, was glutenvrij! De kinderen hebben genoten, heerlijk geknutseld, weinig gesnoept (zoals altijd) maar dolblij met hun kado!

herfstvakantie

Vandaag is het alweer de laatste dag van de herfstvakantie, waarin ik overigens niet vrij was, maar de kinderen natuurlijk wel. Ondanks dat we dit jaar nergens heen waren, hebben de kinderen zich heel erg vermaakt. Ze hadden dit jaar 11 dagen vrij ivm studiedagen van de juffen en meesters, nogal lang dus. De 1ste dag gingen ze met opa en oma naar het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen, erg leuk, ze mocht vanalles doen en uitproberen. Toen ze ergens snoep aangeboden kregen, vertelde oma aan de desbetreffende dame dat ze dat liever niet aan wilde nemen en wat bleek? Die mevrouw had een pan glutenvrije soep bij zich (haar vader is vrijwilliger bij het museum en nadat hij 17 kilo afgevallen was, kwam er na onderzoek naar boven dat hij op 82-jarige leeftijd coeliakie bleek te hebben!), Rosanna heeft gesmuld van het kommetje soep dat ze aangeboden kreeg. Verder gingen we nog een dagje naar Ballorig , ik had voor de zekerheid gebeld, want bij Ballorig mag je dus géén eigen eten meenemen en op hun site melden ze dat ze genoeg keuze hebben voor glutenvrije kinderen. Dat bleek uiteindelijk wel een beetje tegen te vallen, je kon alleen maar lunchen met ovenfrites, die overigens op bleken te zijn. Maar gelukkig bakten ze hun patat in schoon vet en mocht ik de ingrediënten op de grote emmer fritessaus lezen, dus zaten ze heerlijk te smikkelen. Verder was mij al toegezegd dat er andere regels gelden voor glutenvrije kinderen, dus ik had uiteraard wel eigen koekjes meegenomen, want zo'n lange dag spelen maakt hongerig!!! (en ik heb een stapel tijdschriften kunnen lezen! wat een luxe!).
De rest van de vakantie werd gevuld met 2 bezoekjes aan Artis (toevalig hetzelfde idee van oma en de BSO), zwemmen en een dagje thuis lummelen. Dat laatste was erg nodig, want Rosanna is de laatste tijd erg moe! Uit het bloedonderzoek kwam al naar boven dat haar ijzergehalte aan de ondergrens zit, dus dat proberen we nu even op te krikken met Superted vitamines (extra ijzer) en Roosvicee Ferro. Even aanzien of dit iets helpt, anders toch maar weer even contact opnemen met de kinderarts. Want wij zijn het niet gewend dat onze dochter om 16 uur 's middags vraagt of ze even op ons bed een film mag kijken...;-(

bloedonderzoek

Een paar weken geleden was het zover, bij Rosanna zou sinds de diagnose Coeliakie voor het eerst weer bloedgeprikt om te kijken hoe het met haar antistoffen staat, coeliakiepatiënten maken normaliter het antilichaam antitTG IgA aan. Bij de eerste keer bloedprikken, in januari, ging alles zo'n beetje mis. Rosanna kreeg van de kinderarts zgn. toverpleister, oftewel emla pleisters, nadat deze was ingewerkt, meldden we ons bij de bloedafname. Op zich hielp het niet dat de dame die ons hielp, heel benauwd ging kijken toen ze Rosanna zag en zich meteen, hardop, afvroeg of het wel zou gaan lukken om bij een kind bloed te prikken. Nou, dat lukte haar dus inderdaad niet, maar ze wist wel een collega die supergoed kon prikken bij kinderen, dus wij bleven braaf op deze collega wachten. Deze collega bleek niet zo zelfverzekerd te zijn als haar andere collega deed voorkomen, dus ook haar lukte het niet. Inmiddels was Rosanna, die niet zo'n held is, behoorlijk paniekerig geworden en zij was wel klaar met haar ziekenhuis avontuur. Toen stelde de dame van de bloedafname voor dat de kinderarts het beter zelf kon, dus gingen we in optocht richting de kinderafdeling, waar het uiteindelijk wel lukt met de zgn. baby-methode, dan druppelt het bloed via een slangetje in de buisjes. De uitslag was destijds voor ons verpletterend, haar tTG IgA bleek 1300 te zijn, terwijl deze lager dan 8 hoort te zijn. Voor de kinderarts was er dus ook geen twijfel mogelijk, Rosanna zou een biopt ondergaan om definitief aan te tonen. Inmiddels zijn we ruim een half jaar verder en er moest dus weer bloedgeprikt worden. Deze keer sloegen we een paar stappen over en vertrokken vanaf huis met emla-pleisters in de ellebogen, rechtstreeks naar de kinderarts. Dat ging nu supersnel, gelukkig.
Deze week kregen we de uitslag van het bloedonderzoek! Haar waarde bleek te zijn gedaald van 1300 naar 25 !!! Reden voor een feestje dus!
We zijn er nog niet, want het moet echt nog verder dalen, maar al met al een superresultaat! Onze blijdschap sloeg echt over op Rosanna, want ze vertelde aan iedereen die het maar wilde horen, trots het resultaat!
Pas over een half jaar hebben we weer een controle-afspraak (haar groei-achterstand moet in de gaten worden gehouden) en over een jaar pas weer bloedprikken, joepie!!!

verjaardagsfeestjes en vis fingers

Afspraken die voorheen onbewust werden gemaakt, worden tegenwoordig iets grondiger voorbereid. Zoals kinderfeestjes, met name Rosanna is de laatste tijd erg populair en heeft al sinds ze gv eet (half jaar) 6 feestjes gehad, dit betekent voor mij vaak overleg met de moeder van de jarige. Nogmaals, ik ben nog steeds aangenaam verrast dat iedereen er zoveel rekening mee houdt, maar evengoed ben ik er zelf ook zoet mee. Het gaat niet alleen om het doornemen van de traktatie en het menu, maar het komt ook regelmatig voor dat ik zelf spullen aanlever, het versieren van cakejes is nl een erg populaire bezigheid bij meisjesfeestjes, dus dan verzorg ik zelf de cakejes. Verder wordt er veel patat met knakworstjes gegeten of bij McDonalds, lekker makkelijk voor mij! Dan hoef ik alleen maar instructies te geven.
Uiteraard overleg ik met liefde over dit soort onderwerpen, alles liever dan dat mijn dochter niet zou worden uitgenodigd omdat dat misschien wel eens "lastig"zou zijn!

Vandaag had ik zelf wel even een dipje...we zijn een weekend met z'n drietjes, Bob is een lang weekend naar Spanje met de hengsten en we waren een paar boodschapjes aan het doen. Omdat het bijna lunchtijd was, kochten we bij de visboer 3 haringen, daar kregen de kinderen van de verkoopster een vis finger aangeboden, ik dacht even na, maar realiseerde me al snel dat ze dit niet mogen, dus ik legde uit dat ze beiden glutenvrij eten, de verkoopster verontschuldigde zich zelfs en zei dat ze dan verder niks in de aanbieding had. De kinderen keken nauwelijks op of om, maar ik moest even heel hard slikken....

slechte eter

Ondanks dat manlief en ik nogal van lekker eten houden en eigenlijk ook een levenslag dieet zouden moeten volgen (maar dan om af te vallen), hebben wij 2 kinderen die een andere mening over eten hebben. Rosanna is met name een gezelligheidseter en kan zich 's ochtends al bezorgd afvragen of we wel iets lekkers gaan avondeten. Sinds zij gv eet is haar eetlust gelukkig ook stukken verbeterd en eet zij eigenlijk wel prima, soms een beetje te weinig, maar over het algemeen goed. We moeten zelfs wel oppassen dat ze niet doorslaat in het snaaien van lekkere dingetjes.
Maar Daniël is een ander verhaal, hij heeft nooit veel interesse in eten gehad. Hij heeft wel een periode gehad dat hij kon smullen van een boterham, maar dat is helaas voorbij sinds hij gv eet. Net als zijn zus geeft hij nu de voorkeur aan crackers en rijstwafels en met name die laatste beschouw ik als "lucht". Na de zomervakantie was hij zelfs afgevallen, in Spanje hadden we nog meer moeite dan thuis om hem aan het eten te krijgen.
Verder heeft hij ook nog nooit 1 maaltijd rustig uitgezeten, hij verzint altijd wel iets om van tafel te gaan, ongelooflijk! Dus, ondanks dat het wellicht niet pedagogisch verantwoord is, geven wij hem allerlei lekkere dingetjes tussendoor. Meestal pas na de hoofdmaaltijd, want we willen natuurlijk niet zijn trek verpesten. Dus zo komt het wel eens voor dat hij om 3 uur 's middags een bakje Magic Pops van Dr. Schar eet met melk.

Verder zit hij na het avondeten regelmatig met een bordje op school met daarop blokjes kaas, stukjes cake en cherrytomaatjes. Ook een beker vla krijg ik er soms nog wel in. Oftewel, wij zijn écht de hele dag met eten bezig...

Big Apple

Voor het eerst van mijn leven was ik in New York! Wat een stad, wat een ervaring!
Naast alle noodzakelijke highlights zoals Times Square, Broadway, Empire State Building en het Vrijheidsbeeld, hebben vriendin D, en ik ook een aantal stadswandelingen gemaakt, erg leuk, ik had een boekje van schoonzus J. geleend, 100% New York van Momedia. Echt een aanrader! Naast alle bekende spots bracht dit boekje ons ook langs onbekende, soms bijna verstopte, mooie plekjes in New York.

Verder hadden wij ook nog een andere missie in New York, nl Shop till you drop! Nou dat "drop" is wel gelukt, strompelend bereikten we elke avond ons hotel! Maar de buit mag er zijn, stapels superleuke kleding voor man en kids en een ander doel: corn tortillas. Ik had op een ander glutenvrij blog hierover gelezen, dus deze wilde ik uiteraard ook voor mijn kids meenemen. Ik had al op internet gezocht waar ik moest zijn in NY, de winkel Whole Foods stond dus hoog op mijn lijstje. Helaas viel het mij een beetje tegen, ze verkochten inderdaad een aantal glutenvrije producten, maar deze waren peperduur. En de corn tortillas vond ik alleen maar in de koeling, ik heb het toch gegokt en meegenomen (ondanks de reis in de koffer).

Wij hebben overigens heerlijk gegeten in NY, maar ik realiseerde me dagelijks hoe lastig het zou zijn geweest als ik mijn gv kinderen bij me had gehad...

Lappendag

Een jaarlijks terugkerende markt in ons stadje is de Lappendag, op deze dag is er markt in het centrum en gooien alle winkels hun overgebleven spullen uit het achterste hoekje van het magazijn op een kraam en graaien maar! Ik ben niet (meer zo) van het graaien, dus uiteindelijk was de buit niet zo heel erg groot.

Aangezien de kinderen vandaag vrij van school waren (studiedag) gingen we gezellig met z'n drieën op de fiets, we hadden laat ontbeten (voordelen van een dagje vrij) en dus verwachtte ik rond lunchtijd weer thuis te zijn, ondanks dat voornemen had ik uiteraard een voorraadje crackers en koekjes in mijn tas, je weet maar nooit! Maar de plannen liepen anders, de kids hebben lekker een puntzak patat gegeten, want patat is van nature glutenvrij, alleen nog even vragen of de patat apart en in schoon vet wordt gebakken en smullen maar! Helaas mocht ik niet meedoen, ik doe m'n eigen dieet ;-)

Helaas regende het nogal hard toen we naar huis fietsten, bah bah bah!

eten bij vrienden

Keer op keer sta ik met open mond te kijken wat onze vrienden organiseren voor onze kinderen. We hebben een leuke vriendengroep met 5 gezinnen en binnen deze groep is iedereen zo begaan met de dieetwensen van iedereen! Hartverwarmend. Zaterdagavond hadden we afgesproken met elkaar en het thema was Italiaans eten, met pizza's (deze had ik zelf meegenomen, gehalveerde BKB broodje, pizza quick saus
beetje geraspte kaas en even in de oven)
Verder was er een gv pasta-salade, met penne van Schär en een gv toetje, we konden kiezen uit ijs met verse vruchten, merengues en tiramisu gemaakt van Schar Savoiardi, héérlijk!

voordelen?

Zitten er voordelen aan het volgen van een glutenvrij dieet?

Ik kan wel iets bedenken, nl:
je wordt erg creatief in het bedenken van lekkere recepten en alternatieven voor eten dat nu niet meer vanzelfsprekend mag, zo eten wij tegenwoordig regelmatig taco schelpen, deze zijn nl gemaakt van maismeel en dus glutenvrij.

Vandaag vond ik in de Albert Heijn deze Taco schaaltjes, erg leuk en handig voor de kids! En deze week voor een hamsterprijsje ;-)

Lurken

Tot voor kort was ik een lurker Urenlang kan ik zoet zijn met het lezen van alle perikelen van anderen.
Het begon toen vriendin K. over haar adoptieproces ging bloggen, vanaf haar blog kwam ik al snel terecht in een gigantische cyber-adoptiewereld.

Sinds een paar maanden is daar een nieuw onderwerp bijgekomen, glutenvrij, dus lees ik weer alles wat los en vast zit over dit onderwerp. En, het is echt waar, je wereld wordt zo gigantisch groot door internet, net als je kennis van zaken waar je daarvoor nog nooit gehoord had. Zo vind ik, door het lezen van blogs van anderen, heel veel handige tips over glutenvrije producten, plekken en bezigheden. Vandaag kwam ik er bijvoorbeeld achter dat Ballorig heel geschikt is voor glutenvrije kinderen (en mama's ;-) Handig toch om te weten? Scheelt mij weer uitzoeken als 1 van de kids wordt uitgenodigd voor een kinderpartijtje!

Weekend...vol uitdagingen

We hebben een druk weekend achter de rug, vol activiteiten buiten de deur. Altijd weer een uitdaging om dit goed te doorstaan met 2 glutenvrije kinderen.
Vrijdag vertrokken we naar Sail, opa en oma kwamen ons ophalen, met de pont over naar de stad, dat is op zich al een avontuur. 's Ochtends lagen de BKB broodjes al in de oven, helaas iets te snel ingepakt, waardoor ze enigszins ingezakt waren. De kids vonden ze even goed heerlijk.
We hebben uren gelopen, veel gezien en gespeeld op het ING-pirateneiland.
Mijn tas raakte steeds leger, maar een ijsje kan er altijd in, gelukkig zijn raketijsjes glutenvrij en bijna overal te koop! Ook bij Sail.

Zaterdag vond de jaarlijkse Buurt-BBQ plaats, altijd erg gezellig, met een springkussen voor de kinderen en een popcornautomaat. De buurvrouw die het eten organiseerde was super-bereidwillig om te zorgen dat onze kids hun buikje vol zouden eten zónder klachten. Op het kinder-menu stond: patatjes gebakken in schone olie, gv knakworstjes met Schar Bon-matin broodjes en als toetje wéér een raketijsje. Snoepjes waren er ook, van de snoeplijst. Het was supergezellig en het werd erg laat...

Dochterlief sliep na de BBQ bij haar vriendinnetje (overbuurmeisje) in haar tas zaten crackers en een eigen potje pindakaas. Helemaal goed. Zoals altijd lijkt wel of alle leuke activeiten in één weekend worden gepropt dus vanmiddag gingen op de fiets richting stadje, daar was een gezellige markt met allerlei buitenlandse producten. We troffen daar een Belgische kraam met koksmakronen, zonder melk, boter en meel. Oftewel GLUTENVRIJ. Toch wel leuk om iets te eten te kunnen kopen voor je kinderen, zomaar op straat!

Vanavond wordt iets minder avontuurlijk, gewoon een eenpansgerecht met kip en rijst, we moeten toch langzaam wennen aan het idee dat de feesten en de vakantie nu voorbij zijn, helaas...morgenvroeg moeten we er toch echt weer uit als de wekker afgaat!

Hoe wij terechtkwamen in een glutenvrije wereld

Sinds de geboorte van onze, nu 8 jarige dochter, heb ik me altijd zorgen gemaakt over haar eetlust, of liever gezegd, haar gebrek aan eetlust en over haar groeicurve. Die zorgen werden door een aantal mensen gedeeld, lees: consultatiebureau, ggd-schoolarts en huisarts. De laatste vond het eind 2009 tijd dat we een bezoekje zouden brengen aan de kinderarts: ach joh, ga er maar vanuit dat ze niks vinden, jij bent ook niet zo groot, maar voor de zekerheid kan het geen kwaad, nietwaar?

Januari 2010: afspraak bij de kinderarts: ja mevrouw, inderdaad ze is niet zo groot voor haar leeftijd, laten we het protocol volgen en een aantal standaardtesten doen, we bellen begin februari wel voor de uitslag, tja ik zie het, u bent ook niet zo groot, mmm, komt goed, komt goed.

Februari 2010: telefoon: nou mevrouw, ik heb helaas niet zulk goed nieuws voor u, we hebben antistoffen in het bloed van uw dochter gevonden die sterk wijzen op glutenintolerantie, oftewel coeliakie, oftewel seuliakie want zo spreek je het uit.

Maart 2010: ziekenhuis, ok, darmonderzoek onder narcose, uitslag een paar weken later: coeliakie. Voor de zekerheid gaan we ook bloed afnemen bij u, bij papa en bij broertje.

April 2010: telefoon: mevrouw, hier ben ik weer, het kan nog erger, broertje heeft ook coeliakie.

Mei 2010, Juni 2010, Juli 2010....tot in lengte van dagen...onze kinderen moeten glutenvrij eten.

Glutenfrie hoort erbie

Hoe verzin je een titel voor je blog?
Denk gewoon aan de uitspraken van je 8-jarige glutenvrije dochter...