zondag 31 oktober 2010

herfstvakantie

Vandaag is het alweer de laatste dag van de herfstvakantie, waarin ik overigens niet vrij was, maar de kinderen natuurlijk wel. Ondanks dat we dit jaar nergens heen waren, hebben de kinderen zich heel erg vermaakt. Ze hadden dit jaar 11 dagen vrij ivm studiedagen van de juffen en meesters, nogal lang dus. De 1ste dag gingen ze met opa en oma naar het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen, erg leuk, ze mocht vanalles doen en uitproberen. Toen ze ergens snoep aangeboden kregen, vertelde oma aan de desbetreffende dame dat ze dat liever niet aan wilde nemen en wat bleek? Die mevrouw had een pan glutenvrije soep bij zich (haar vader is vrijwilliger bij het museum en nadat hij 17 kilo afgevallen was, kwam er na onderzoek naar boven dat hij op 82-jarige leeftijd coeliakie bleek te hebben!), Rosanna heeft gesmuld van het kommetje soep dat ze aangeboden kreeg. Verder gingen we nog een dagje naar Ballorig , ik had voor de zekerheid gebeld, want bij Ballorig mag je dus géén eigen eten meenemen en op hun site melden ze dat ze genoeg keuze hebben voor glutenvrije kinderen. Dat bleek uiteindelijk wel een beetje tegen te vallen, je kon alleen maar lunchen met ovenfrites, die overigens op bleken te zijn. Maar gelukkig bakten ze hun patat in schoon vet en mocht ik de ingrediënten op de grote emmer fritessaus lezen, dus zaten ze heerlijk te smikkelen. Verder was mij al toegezegd dat er andere regels gelden voor glutenvrije kinderen, dus ik had uiteraard wel eigen koekjes meegenomen, want zo'n lange dag spelen maakt hongerig!!! (en ik heb een stapel tijdschriften kunnen lezen! wat een luxe!).
De rest van de vakantie werd gevuld met 2 bezoekjes aan Artis (toevalig hetzelfde idee van oma en de BSO), zwemmen en een dagje thuis lummelen. Dat laatste was erg nodig, want Rosanna is de laatste tijd erg moe! Uit het bloedonderzoek kwam al naar boven dat haar ijzergehalte aan de ondergrens zit, dus dat proberen we nu even op te krikken met Superted vitamines (extra ijzer) en Roosvicee Ferro. Even aanzien of dit iets helpt, anders toch maar weer even contact opnemen met de kinderarts. Want wij zijn het niet gewend dat onze dochter om 16 uur 's middags vraagt of ze even op ons bed een film mag kijken...;-(

donderdag 21 oktober 2010

bloedonderzoek

Een paar weken geleden was het zover, bij Rosanna zou sinds de diagnose Coeliakie voor het eerst weer bloedgeprikt om te kijken hoe het met haar antistoffen staat, coeliakiepatiënten maken normaliter het antilichaam antitTG IgA aan. Bij de eerste keer bloedprikken, in januari, ging alles zo'n beetje mis. Rosanna kreeg van de kinderarts zgn. toverpleister, oftewel emla pleisters, nadat deze was ingewerkt, meldden we ons bij de bloedafname. Op zich hielp het niet dat de dame die ons hielp, heel benauwd ging kijken toen ze Rosanna zag en zich meteen, hardop, afvroeg of het wel zou gaan lukken om bij een kind bloed te prikken. Nou, dat lukte haar dus inderdaad niet, maar ze wist wel een collega die supergoed kon prikken bij kinderen, dus wij bleven braaf op deze collega wachten. Deze collega bleek niet zo zelfverzekerd te zijn als haar andere collega deed voorkomen, dus ook haar lukte het niet. Inmiddels was Rosanna, die niet zo'n held is, behoorlijk paniekerig geworden en zij was wel klaar met haar ziekenhuis avontuur. Toen stelde de dame van de bloedafname voor dat de kinderarts het beter zelf kon, dus gingen we in optocht richting de kinderafdeling, waar het uiteindelijk wel lukt met de zgn. baby-methode, dan druppelt het bloed via een slangetje in de buisjes. De uitslag was destijds voor ons verpletterend, haar tTG IgA bleek 1300 te zijn, terwijl deze lager dan 8 hoort te zijn. Voor de kinderarts was er dus ook geen twijfel mogelijk, Rosanna zou een biopt ondergaan om definitief aan te tonen. Inmiddels zijn we ruim een half jaar verder en er moest dus weer bloedgeprikt worden. Deze keer sloegen we een paar stappen over en vertrokken vanaf huis met emla-pleisters in de ellebogen, rechtstreeks naar de kinderarts. Dat ging nu supersnel, gelukkig.
Deze week kregen we de uitslag van het bloedonderzoek! Haar waarde bleek te zijn gedaald van 1300 naar 25 !!! Reden voor een feestje dus!
We zijn er nog niet, want het moet echt nog verder dalen, maar al met al een superresultaat! Onze blijdschap sloeg echt over op Rosanna, want ze vertelde aan iedereen die het maar wilde horen, trots het resultaat!
Pas over een half jaar hebben we weer een controle-afspraak (haar groei-achterstand moet in de gaten worden gehouden) en over een jaar pas weer bloedprikken, joepie!!!

zaterdag 16 oktober 2010

verjaardagsfeestjes en vis fingers

Afspraken die voorheen onbewust werden gemaakt, worden tegenwoordig iets grondiger voorbereid. Zoals kinderfeestjes, met name Rosanna is de laatste tijd erg populair en heeft al sinds ze gv eet (half jaar) 6 feestjes gehad, dit betekent voor mij vaak overleg met de moeder van de jarige. Nogmaals, ik ben nog steeds aangenaam verrast dat iedereen er zoveel rekening mee houdt, maar evengoed ben ik er zelf ook zoet mee. Het gaat niet alleen om het doornemen van de traktatie en het menu, maar het komt ook regelmatig voor dat ik zelf spullen aanlever, het versieren van cakejes is nl een erg populaire bezigheid bij meisjesfeestjes, dus dan verzorg ik zelf de cakejes. Verder wordt er veel patat met knakworstjes gegeten of bij McDonalds, lekker makkelijk voor mij! Dan hoef ik alleen maar instructies te geven.
Uiteraard overleg ik met liefde over dit soort onderwerpen, alles liever dan dat mijn dochter niet zou worden uitgenodigd omdat dat misschien wel eens "lastig"zou zijn!

Vandaag had ik zelf wel even een dipje...we zijn een weekend met z'n drietjes, Bob is een lang weekend naar Spanje met de hengsten en we waren een paar boodschapjes aan het doen. Omdat het bijna lunchtijd was, kochten we bij de visboer 3 haringen, daar kregen de kinderen van de verkoopster een vis finger aangeboden, ik dacht even na, maar realiseerde me al snel dat ze dit niet mogen, dus ik legde uit dat ze beiden glutenvrij eten, de verkoopster verontschuldigde zich zelfs en zei dat ze dan verder niks in de aanbieding had. De kinderen keken nauwelijks op of om, maar ik moest even heel hard slikken....

maandag 4 oktober 2010

slechte eter

Ondanks dat manlief en ik nogal van lekker eten houden en eigenlijk ook een levenslag dieet zouden moeten volgen (maar dan om af te vallen), hebben wij 2 kinderen die een andere mening over eten hebben. Rosanna is met name een gezelligheidseter en kan zich 's ochtends al bezorgd afvragen of we wel iets lekkers gaan avondeten. Sinds zij gv eet is haar eetlust gelukkig ook stukken verbeterd en eet zij eigenlijk wel prima, soms een beetje te weinig, maar over het algemeen goed. We moeten zelfs wel oppassen dat ze niet doorslaat in het snaaien van lekkere dingetjes.
Maar Daniël is een ander verhaal, hij heeft nooit veel interesse in eten gehad. Hij heeft wel een periode gehad dat hij kon smullen van een boterham, maar dat is helaas voorbij sinds hij gv eet. Net als zijn zus geeft hij nu de voorkeur aan crackers en rijstwafels en met name die laatste beschouw ik als "lucht". Na de zomervakantie was hij zelfs afgevallen, in Spanje hadden we nog meer moeite dan thuis om hem aan het eten te krijgen.
Verder heeft hij ook nog nooit 1 maaltijd rustig uitgezeten, hij verzint altijd wel iets om van tafel te gaan, ongelooflijk! Dus, ondanks dat het wellicht niet pedagogisch verantwoord is, geven wij hem allerlei lekkere dingetjes tussendoor. Meestal pas na de hoofdmaaltijd, want we willen natuurlijk niet zijn trek verpesten. Dus zo komt het wel eens voor dat hij om 3 uur 's middags een bakje Magic Pops van Dr. Schar eet met melk.

Verder zit hij na het avondeten regelmatig met een bordje op school met daarop blokjes kaas, stukjes cake en cherrytomaatjes. Ook een beker vla krijg ik er soms nog wel in. Oftewel, wij zijn écht de hele dag met eten bezig...