To stress or not to stress

Zoals ik al schreef waren wij vorige week met Daniël bij de kinderarts, aangezien het vakantie was, zaten wij daar gezellig met het hele gezin. Onze kinderarts is niet alleen bezorgd om onze kinderen maar ook om ons, de ouders. Ze vraagt regelmatig hoe het met ons gaat, hoe wij het dieet ervaren en heeft zelfs voor mij een afspraak geregeld met een  medisch maatschappelijk werkster (quote van de ka: het is niet niks om 2 kinderen te hebben met een chronische aandoening). Ik had een goede klik met deze mevrouw, dus ik heb er zeker iets van opgestoken. Maar goed, even terugkomend op onze afspraak van vorige week, deze keer begon de ka uit te leggen dat heel veel ouders gestrest zijn als hun kinderen niet goed eten. Wederom zag ik de bezorgdheid op haar gezicht...Op zich denk ik zelf dat Bob en ik tot op zekere hoogte vrij nuchter zijn, maar eerlijk is eerlijk, ik ben er inderdaad veel mee bezig en kan dan ook oprecht blij zijn als de kinderen met smaak eten. We proberen onze kinderen niet te veel te pushen, maar dat is wel eens moeilijk, met name als ze weer met lange tanden aan hun muizenporties zitten!